سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        مثنوی

        شعری از

        ابراهیم ورجاوند (هیچکس)

         از دفتر یک فنجان غزل نوع شعر غزل
        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۸ تير ۱۳۹۴ ۱۰:۱۰ شماره ثبت ۳۸۹۲۸
          بازدید : ۴۱۶   |    نظرات : ۷
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر ابراهیم ورجاوند (هیچکس)
        آخرین اشعار ناب ابراهیم ورجاوند (هیچکس)

        دلم دیوانه و شیداست امشب
        اگرچه عشق ناپیداست امشب
        خدایم را به نانی می فروشم
        نی ام را بر شبانی می فروشم
        دگر تا کی حقارت در تن خاک؟
        دگر تا کی سقوط از بام افلاک؟
        دگر تا کی اسیر این شب و روز؟
        همه تکرار در تاب و تب و سوز
        مگر ما غیر خون و پوست هستیم
        که در باران غم تنها نشستیم
        مگر در استخوان آهن سرشته ست
        که روز و شب برامان غم نوشته ست
        اگر سوز و نوا در دل ندارید
        مرا در مثنوی تنها گذارید
        من این جا قصه ی غم می سرایم
        اگر بسیار اگر کم ، می سرایم
        برایت قصه ای دارم ز دنیا
        از اول از همان بالای بالا
        از آن جایی که خلقت گشت آغاز
        تمام عشق را بخشید با ناز
        از آن روزی که خاک ما گِلی شد
        از آن گِل نیز یک تکه دلی شد
        در این دل نور عشقش را فرو ریخت
        تو گویی سر خلقت را در او ریخت
        هر آنچه می کشد آدم از این است
        که راز خلقت آدم همین است
        اگر در سینه ی ما دل نمی بود
        دگر این آدمی عاقل نمی بود
        اگر عالم بدون نور می بود
        که نابینا و بینا کور می بود
        دل ما جایگاه کبریا بود
        به دور از هرچه تزویر و ریا بود
        در این دل عشق را تصویر می کرد
        چنین ما را به خود درگیر می کرد
        نشست و قامت ما را غزل گفت
        درون بیت بیتش از ازل گفت
        بگفتا خلق کردم تا بدانید
        برایم قصه ی عشقی بخوانید
        شما را دل ندادم سنگ باشید
        که رو در روی هم در جنگ باشید
        شما را دل ندادم خوار گردید
        اسیر و خسته و بیمار گردید
        تو ای آدم ببین با خود چه کردی
        که سر تا پا پر از هجران و دردی
        تنت از خاک و جانت کبریایی است
        میان آب و آتش که جدایی است؟!
        ولی من آب را آتش کشیدم
        درون مشتی از گل جان دمیدم
        تو را من عاشقانه خلق کردم
        همیشه جاودانه خلق کردم
        ولیکن عشق را از یاد بردی
        چه ساده بر زمین و خاک خوردی
        تو هر لحظه دچار اشتباهی
        بدون من همیشه بی پناهی
        چرا در فرصت غم می نشینی؟
        چرا پای دلت کم می نشینی؟
        دل تو انتهای خلقت توست
        تن خاکت بهای خلقت توست
        زمین خوردی محبت را بفهمی
        تو باید راز خلقت را بفهمی
        اگر عاشق نباشی زندگی چیست؟
        بدون عشق بازی بندگی چیست؟
        دلت را عاشق دیدار گردان
        از این خواب خزان بیدار گردان
        دلت را تا همیشه زندگی کن
        بدی دیدی اگر شرمندگی کن
        برای عشق بازی فرصتی نیست
        غنیمت دان که دیگر صحبتی نیست
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۰ شاعر این شعر را خوانده اند

        فاطمه سادات بحرینی(بحرالغزل)

         ،

        امیدمرادی

         ،

        عباس زارع میرک آبادی

         ،

        علیرضا کاشی پور محمدی

         ،

        سیده لاله رحیم زاده(آلاله ی سرخ)

        ،

        موسی عباسی مقدم

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

         ،

        ابراهیم ورجاوند (هیچکس)

         ،

        علیرضا آیت اللهی

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        شاهزاده خانوم

        داغ ترین شهوت آتش زدن ااا تهمت شاعر به سیاوش زدن ااا هر که تو را دید زمین گیر شد ااا سخت به جوش آمد و تبخیر شد
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل بخت بد بین بخت بد بین از اجل هم نازی باید کشید
        میر حسین سعیدی

        تا شنیدم که ببینی همه روی سخنم ااا به دلم گفت یکی محرم سرّ تو منم
        ساسان نجفی(سراب)

        زین آتش نهفته که در سینه ی من است اا خورشید شعله ایست که در آسمان گرفت
        نادر امینی (امین)

        منم که دیده رابدیدار دوستدوختم باز نگاهش زمن انداخت و شدش غمزه نواز

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4