عشق و نفرت

تا که هم خوابم ببردی تصویر او ظاهر شدی
تا که از خواب میپریدم میدیدمش همچون سراب

لیک افسوس کز عشق من چیزی نصیب من نگشت
جز از اینکه چشمان من پر میکند یک کاسه آب

اما دریغا ای دلا کین ناب عشق خوب تو
زودی به نفرت شد بدل آن هم ز نوع ناب ناب

تغییر حس در قلب من زودی به انجامش رسید
وانگه که در پای نماز بالا بیامد آفتاب

نفرت ک در قلب من است راحت به چنگم نامده
تا راحتش بیرون کنم با یک گل و مشتی گلاب

اه و فغان دیگر بس است دیگر چه میخواهی ز دل
با تو هستم ای معینا حرفی نزن راحت بخواب