جان کندنم بر روی زانوی تو خوب است

آن چشمهای خیس جادوی تو خوب است
وقتی که می خوانم غزلهای لبم را
همراه باآواز جاروی تو خوب است
اشکم که می ریزد تو می خندی برایم
با بوسه های روی بازوی تو خوب است
تو تیغ تیزم می زنی با تیغ مژگان
من می سپارم جان لب جوی تو خوب است
بی تو سفرها رفته ام بی حال وخسته
یک لحظه باشم زائر کوی تو خوب است
بگذار تا در راه چشمانت بمیرم
جان کندنم بر روی زانوی تو خوب است