سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        زبان عضق( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۲۰:۱۱ شماره ثبت ۳۷۰۶۰
          بازدید : ۲۳۰   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

         زبان عشق ( دوم)
        چون بگويي زنده  حرفي  نزد كس               
                       مي سپارد  گوش  خود بر آن نفس
        گر كلامت خشك و بي روح آمدي                
                      همچنان  كشتي  كه  بي  نوح آمدي
        كشتي   نوح  ار   بود  بي    ناخدا               
                        مي رود     يكسر   به  درياي   بلا
        اي  برادر   روح    در  گفتار    كن              
                       عشق  را   بر  هر  كلامت  بار  كن
        جسم  گفتارت   به   عشق  آميخته              
                        بعد  از آن در گوش  ايشان ريخته
        گر بگويي  اين  چنين  درس  كلان              
                       خود ببيني عشق، چون سازد بيان
        گوشها  دروازه ي  جان  شماست              
                       رهگشاعشق است و ايمان شماست
        آن  برادر  رفت    سوي    كودكان            
                        تا  كه  عشق  آميزد  و  گويد  بيان
        پس تلاش خويش كرد او همزمان               
                        ليك  گوش  كس   نبودش  بر  بيان
        باز  آمد  سوي  يار  و  هم  صدا              
                        گفت،  عاجز  گشته ام  زین   مدعا
        يار  او   گفتا    بيايم   در   كلاس                
                        تا  ببينم  حال  عام  و  حال  خاص
        پس به سوي  آن كلاس آمد شنيد               
                       در  كلاس  او  نشست  و  جمله ديد
        بعد از آن گفتا به  او  اي  يار  من              
                        حال،  بنشين  و   نظر  كن  كار  من
        پس به چشمي نوگلان  با  مهر ديد                
                      دستها   بر شانه   و  بر  سر  كشيد
        سوي هر يك مي شد اوچون آشنا              
                       با  صداي  گرم   نامش   را    صدا
        چون  يكي  گفتا  كلامي  از  دهان              
                       جمله  تن،  گوش  آمدی  بر آن بيان
        چشمها  با   كودكان  از  مهر گفت              
                       دستها   با   شانه ها   گرديد  جفت
        عشق او بر نوگلان آمد  به جوش               
                       در  خروش  عشق شو آنگه بكوش
        گر غمي  درچهره  ديد او از  گلي                
                       او  به  غم  گشتش شريك  نو  گلي
        چون سخن  آغاز كردش با دهان                
                       هر كلامش مي دويد او  سوي جان
        نرم نرمك مي نشست آن دروجود              
                        هيچ    رنجي  در  كلام   وي   نبود
        اين چنين او آمد و بر جان نشست              
                       هر كلامش  در دل   ايشان   نشست
        اي برادر بر سخن بخشا تو  جان                
                      زنده  چون  آمد  بيان،  آيد  به جان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2