سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        ‌عدل (اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۳۱ فروردين ۱۳۹۴ ۰۹:۳۱ شماره ثبت ۳۶۲۶۰
          بازدید : ۳۴۵   |    نظرات : ۵۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        عدل( اول)
        بود  عطاري   حكيم   و   هم   عليم               
                         دردها  دادش  شفا   بي ترس  و  بيم
        نزد او  بودند  شاگردان    دو  چند                
                         علم   حكمت  هر  يكي   را  بهره مند
        عاقبت  يك   شد   حكيمي   استوار                
                         ديگري     گرديد   در   غفلت   دچار
        روزگاري چون گذشت از آن زمان                
                         غافل  آن  شاگرد شد،   بيمار از آن
        پس برون از  خانه،   نزد   يار  شد                
                         گفت درد خويش و  چون بيمار شد
        چون شنيدش آن رفيق   احوال  او                
                          سوخت دل  بر روزگار و   حال  او
        درد او  درمان  نمود  و   بعد  چند                
                          گفت  واگو   قصه ات  از   بهر   پند
        آن   جوان    كردي   گلايه   بسيار                
                          از   زمانه    گفت   و  از  بيداد  يار
        گفت چون نوبت شد آن قسمت نگار               
                          قسمت    ما   را    نگارد  بهر   كار
        آن قلم بشكست و ني شد در نوشت             
                           عاقبت   اين حال  بد  بر ما   نوشت
        اين  چنين   روزي  ما  تنگ   آمدش                
                        سرنوشتم    را   فلك   جنگ  آمدش
        سرنوشتم  آن  پدر   از  ما   گرفت              
                           مادري    بيمار   دادم    آن   خرفت
        دامنم    بگذاشت او  چندين   يتيم                 
                         هم پدر بوديم و  مادر،     هم   نديم
        لقمه هاي   نان    ما   افزون   نشد                
                          غصه و  غم  از  ميان   بيرون  نشد
        گفته اند در عدل، كاتب  اين نوشت                 
                         من  نديدم  عدل  در  اين سرنوشت
        اي كه فضل تو  سرآمد   در جهان                
                          قصه  ما  را  تو  با  عدلش   بخوان
        گر بگويي  دست عادل اين نوشت                 
                          من  پذيرا  گردمش  اين  سرنوشت
        آن  حكيم  آهي  كشيد   از  ماجرا                  
                         دل بر او سوزاند و ماند او  در  چرا
        گفت   عدل  حق  نگنجد  در  زمان               
                           عدل   نيز  هرگز  نگنجد  در  مكان
        عدل او  مطلق بود بر   اين  جهان                 
                          كل   نگر تا  عدل  حق  بيني  عيان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3