سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 13 بهمن 1403
    3 شعبان 1446
    • ولادت حضرت امام حسين عليه السلام، 4 هـ ق، روز پاسدار
    Saturday 1 Feb 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      نگاه کردن فرزند به پدر و مادرش از روی محبت عبادت محسوب میشود. حضرت محمد (ص)

      شنبه ۱۳ بهمن

      بخشش و برکت (دوم)

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۴ ۱۶:۳۷ شماره ثبت ۳۶۱۳۷
        بازدید : ۳۰۶   |    نظرات : ۲۳

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      بخشش و برکت ( دوم)
      موسي آمد سوي حق، گفت  راستي             
                    كي توان   افزون    نمود  اين  كاستي
      حق بر او گفتا  تو    نيمه   ديده ايي         
                    از درختش   ميوه   نارس   چيده ايي
      گر بخواهي طعم   شيرين  ميوه  را          
                   صبر  بايد   تا   رسد    آن    ميوه ها
      نيمه شب رو  از   پس   آن  ديگري          
                   تا   بچيني    ميوه ي    شيرين    تري
      شد به نزد   منزل    ديگر  به   شب           
                  ديد  او هم  شد  برون  در  نيمه  شب
      رفت  تا شد  نزد   گندمهاي خويش          
                   گندم از خود كاستي،  دادي به خويش
      نزد او  شد،  در   سئوال  آمد  از او            
                 راز    اين   كارش   بكرد او   جستجو
      آن  برادر  قصه ي   خود را   بگفت            
                در سخن  گفتا  كه  ما  را  هست جفت
      آن  برادر، فكر    فرداي خود  است            
                فكر  زوج و جفت   تنهاي   خود  است
      او    نيازش    بيشتر  ز   انبار  من            
                 زين  سبب  شد سوي او  از   بار  من
      باز    سوي   حق در  آمد  در نماز            
                 گفت   موسي   اين   كلام   اندر  نياز
      كه   اي   خداي   آسمانها  و   زمين          
                  حكمت   افزون   شدن  واگو   از  اين
      كي   توان  از   كاستن    آيد  فزون           
                   چون  برون ريزي، چرا افزون درون
       در  ندا   آمد  ز  سوي   حق    پيام           
                 پوسته   را   ديدي،  نديدي آن   تمام
      چون كه بخشيدي ز   اموالت    يكي           
                   شاد از  اين  بخشش شود حالت يكي
      حال شادت   كينه ها     بيرون   كند           
                  سنگهاي   پيش     رو   مدفون   كند
      راه  بگشايد   به         دنياي     اميد          
                   زين   سبب     آرامشت    آيد   پديد
      چون كه آرام آمدي    در كار   خود           
                  فكر    در  كار  آري   اندر  بار خود
      چون كه فكر گرديد    سلطان   بشر          
                   اشرف  المخلوق  آدم    شد  به  سر
      فكر تو  افزون    نمايد        كار   تو           
                  پر  كند   هر     بار  او    انبار     تو
      اين يكي از صد   بود    در  حكمتش          
                   صد   دگر   درياب   حكم    رحمتش
      اين جهان    هرگز نباشد بي حساب           
                  با  بصيرت    گر   نگه  كردي  كتاب
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2