عصر سکوت

آزرده میشود روحم
وقتی به عصر سكوت فكر میكنم
فصل تولید وسوسه ها ، رنج های بشری و
فریادهای ممتد است
صدای دروغ ،
بوی اشكهای پنهانی میاید
دیروز دغدغه و
فردا هراس را بدنبال دارد
بغض های بیصدا
در خود هزاران حرف دارند
آنجا كه میشنوی صدای رنج ها را
مرد بودن سخت ترین كار دنیاست
سفید میگویم
عمیق ترین درد زندگی
بیهوده زیستن است نه مردن
آنجا كه انسانی
اشک بریزد برای درد مردم
زندگی به رنج كشیدنش می ارزد
روزی خواهی شنید صدایم را
این حرفها آیه های امروزی ست
عصر سرد و
بیرحمی ست
و
پر از سكوت های مرموز
بترس
بوی علفهای هرز میاید ..
شاعر : عبدالله خسروی (پسرزاگرس)