کاسه آب

امشب هوس به دیدن مهتاب میکنم
در قرص ماه دیدن احباب میکنم

جام می پیاپی خوشرنگ میزنم
داروی درد دیده بی خواب میکنم

راز دلم به ترنمی از تار میدهم
آرام روح سرکش بی تاب میکنم

در زیر نور ماه زنم بوسه غنچه ای
تا آرزوی آن لب عنّاب میکنم

روی نگار خواهم اگر یک نظر نگاه
بر عکس ماه در گذر آب میکنم

عمری کنم شکایت این زندگی چرا
از خون دل چهره چو سرخاب میکنم

خواهم دوباره عمر کنم تازه  گر شود
لعنت به مرگ و مردن و مرداب میکنم

گلدان خشک گل ز عطش داد میزند
یک کاسه آب داده و سیراب میکنم

دل را دوباره پاک از این لکه سیاه
در شستشوی پرتو مهتاب میکنم

جان را براه دوست دهم گر بخواهد او
دشمن کمک به ورطه گرداب میکنم

روحم به نور عشق صفا میدهم  دلم
در بحر عشق یکسره غرقاب میکنم