پیک یار

بین جز تــــو مــرا همنفسی نیست که نیست
دلدار دلم جز تــــــــــو کسی نیست که نیست
شد صید تـــــــــو شاهین دل، ای دوست کنون
چون صید دلـــــم در قفسی نیست که نیست
لب نــــوش من ای یار بجز نـام تــــــــــو نیست
یاری چو تـــــو در دسترسی نیست که نیست
هـــــر شام و سحر یــاد تــــــــو پایان و نخست
جـــــــز یاد تـــــو فــریادرسی نیست که نیست
ما ایم و همین مــــــــرحمت و تــــــحفه ی یــار
چون عطر تــــــو اندر نفسی نیست که نیست
پیــک تـــــو مـــــرا راهــــــــبر و مـــــــــــرشد راه
کاندر ره وصـــل تـــــو خسی نیست که نیست
این جـــــلوه و جــــــولان مــــن و مــــا به جهان
در عــــرصه بجز خـــرمگسی نیست که نیست
مــــا کشته ی آوای نــــــی و نــــــای تــــــــوایم
بـــنواز کـــــه عیسی نفسی نیست که نیست
( مظفر جوینی - 1377/1/5  " ترنم وصال به سرچشمه کمال- دفتر دوم " )