سفر نامه ي شهريار

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر محمد رسول باوندپور

آخرین اشعار ناب محمد رسول باوندپور

اشتباهات احتمالي وزني و  معنايي و يا فراموش دن نام يك يا چند شاعر را بر  من ببخشيد چرا كه اين شعر را تقريبا في البداههه سرودم . 


يكشنبه چه روزي بود ,  هان اي دل ِ شيدايم 

گويي كه به رضوان بود ,  خوش منزل و  ماوايم 

محفل همه استادان ,  بودند و  منم بودم 

از شوق ِ چنين جايي ,  صد باديه پيمودم 

گشتم به اميريه ,  تالار ِ غدير جُستم 

در سالن ِ يك از دل ,  ماتم همگي شستم 

(حامد) به دم ِ در بود ,  عمرش خوش و  نيك اقبال 

(اشرف) به محبت داشت ,  مي رفت به استقبال 

رفتم و  دلم شد مست ,  اين قضيه چه بكري  شد

چشمان همه دنبال ِ حاج سيد ِ (فكري)  شد

اما او نبود افسوس ,  چشمان ِ منم در ماند 

(حامد) به نيابت زو ,  پيغام ِ جميلي خواند 

قاري به صداي ِ خوش ,  چند آيه ز  قرآن گفت 

گلبانگ وطن وانگه ,  در صحن ِ سرا بشكفت 

(كابل) لقبي آمد ,  رعنا و  سخن شيرين 

(لطفي) بنمود دعوت ,  يك شاعري از  ديرين 

با لحن ِ لري گفت و  من هيچ نفهميدم 

اما به سخن هايش ,  شكواييه بشنيدم 

نوبت به (شب افروز)  است ,  به به كه چه غوغايي 

گفت از  علي و  گفتم ,  الحق كه تو  آقايي 

( طوفان )  چو بخواند شعرش ,  من حي شدم و  مردم  

چشمان خودم كندم ,  خاك ِ قدمش بردم 

(ترمك) به دلم بنشست ,  هر تكه ز  اشعارش 

تشويق ز  جمع بر خاست ,  هر جمله به صد بارش 

بر صدر چنين مجلس ,  (پژواره) گلي  زيباست 

وقتي كه ز  مولا گفت ,  غم ها ز  درونم كاست 

(دادا) و  زلال هايش آن جا بدرخشيدند 

چشمه ي زلال  بر جمع ,  از (خجسته) بخشيدند 

از مشيري  هديه شد ,  تا آواي بيداري 

كيفي كه درونش بود  , دفتر چه  و خود كاري 

دستم را بگير بود  و اين تمام دردم نيست 

از (لطفي)  و (چهار تنگي ) ,  نوبت به  پذيراييست 

(وارث) بود  و (خورشيدي) ,  (كوتنايي) و  (چهار تنگي) 

از بهر ِ پذيرايي ,  آب ميوه و  يا كيكي 

چندي دگرم  بودند ,  جمله به حقيقت  گل

يك يك  بنمود دعوت ,  آن مرد  لقب (كابل) 

(عابد) بود  و (بيتا)  بود ,  (مهناز) و  (رضا)  گلزار 

(لولي وش) و  (پژمان)  بود ,  جابري كنار ِ يار 

(شاكري) و  (جو كار) هم  , بنشسته جوارِ ِ  من 

(ميترا) چو  بشد دعوت ,  غوغايي به  هر برزن 

( آتين ) كوچولو  شعر خواند ,  كاش مي ديدي  (اعظم) را 

از شادي  و شور گويا ,  دادند به او  عالم را 

( حيدري ) كمي مغموم  , زحمتش برفت  بر باد 

اسلايد نگرديد  پخش ,  زنهار از  اين ارشاد 

هديه به  همه دادند  , از مولوي  يا شهريار 

چند عكس گرفتيم  تا ,  يادي شود  از شهريار 

جاي همگي  خالي ,  (ژيلا) و  (منوچهري) 

( مهر پرور) و  (لقماني)  , (مازيار)  و حاج  (فكري) 

با (طوفان)  و (شب افروز) ,  من بودم  و (وارث)  جان 

بنشستيم و  خيلي خوش ,  باز آمده ايم  تهران 

تا شهر ِ خودم رفتم ,  با كوله اي از  شادي 

هر لحظه و  هر ساعت ,  دارم من  از آن  يادي 

۰

شاعر درخواست نقد دارد