به تو آن گونه عاشق می شوم
که باد ...
به گندمزارهایِ رسیده یِ گندم ؛
و از آن دست :
که هجومِ سیاهِ کلاغانِ چشم سفیدِ
خسته از تاراجِ ظهرانه
به آغوشِ مترسکِ پوشالیِ "کهنه باغی"؛
و چونان :
هِی هِیِ برّه هایِ چراگاهِ بی تکلفِ چریدن
به نِی نِیِ دخترِ چوپانِ دلشکسته ای؛
ونه از آن گونه :
که در کنجِ خلوت و تاریکِ کافه ای دور
در لحظه یِ دنجِ قهوه و لبخند
در موسیقیِ پرده هایِ دود و سیگار
شبنم زده وشرم آلود ...
دست در دستِ تو
در ترنمِ کینگز* بر دسته یِ گیتار
در لرزشِ شعله یِ شمعی کریستالی
در تُک تُکِ نازِ، غزلِ نازپری
در شُرشُرِ مرمرِ کنارِ" گشوده پنجره هایش"
درفواره و شعر و لبخند ...
ـ نه هیچ کدام ... !
«من»
به شیوه یِ کولیان عاشق می شوم ...
دخترانِ چشمه و کوزه
کمرِ کوه و بغلِ دشت ...
دوشیزگانِ سرخِ آلاله و شقایق
دخترانِ بوسه یِ گلِ آفتاب بر گلِ انارِ گونه
برنزه یِ داس و درو ودشت
نه لیدی ِلامپِ سولاریوم؛
«من»
به رسمِ سرکشِ ماده شیرهایِ بیشه
شبیه نعره و خشم
به شکلِ مهارنشده یِ طبیعتِ خود
نه بدان گونه رام و دست آموز
شبیه ِپیشی ای ، ملوس وخانگی ؛
«من»
بسانِ سنگ چین هایِ پشتِ پرچین
وچون پیچ و تابِ جوبِ تشنه یِ رستاقی
در نوشیدنِ آبِ چشمه ساران ؛
به هیأتِ آبشار و صخره و باران
و کلاهِ سبزِ مخملِ خزه بر سنگ
و عطر پونه بر نفس هایِ عمیق
آری من از این دست
و بدین گونه عاشق می شوم .
*جیپسی کینگز از نوازندگان گیتار می باشد