شور (زلال عروضی قافیه دار پیوسته)

دردت به جان من

ای نازنین شکر دهان من

آسـان بگـــرد شهــــر دل  عـشقبـاز  را

بردار دست از امتحان من

ببـریـد امـان من

منظور من! سلام

ای عالم سرور من ! سلام

نـام تـو  را کـه می شنـوم  آب  می شوم

ای اشتیاق وشورمن! سلام

ماهور من! سلام

لِــی لِــی ، لِلِی ، لِلِی

آغــوش می کنی مـرا تو کی ؟!

وای آتـشم زدی بـــه لـب  احتـــــراق ها

می سوزمت به شوق جان زپی

هِی هِی،هِـهــِی،هِـهــِی

مهمان شدم تو را

بر من نظر نمی کنی چـرا ؟!

این دل  گدای سفره ی نور جمال توست

خواهی شوم که پُـر ز اشتها

خود پیش من بیا