سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 4 آذر 1403
    23 جمادى الأولى 1446
      Sunday 24 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۴ آذر

        آدم بدا

        شعری از

        محمد حسین پژوهنده

        از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۶ آذر ۱۳۹۳ ۰۸:۱۸ شماره ثبت ۳۲۱۴۹
          بازدید : ۴۴۵   |    نظرات : ۵۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمد حسین پژوهنده

        (مرثيه كودكانه اي نذر شهيد خردسال صحنه عاشورا جناب عبدالله بن الحسن عليهما السلام)
        پريا: 
        شهید حسین مولا حسين
        شهید کربلا حسین
        من:
        عزيز من نوگل من دخترك خوشگل من
        واسم بگو چه جائيه اين كربلا بلبل من
        پريا:
        كربلا جاي بديه جاي آدم بد بدايه
        خيلي اونجا جا بديه اونجا جاي قاتلايه
        بدم میاد خیلی خیلی آخه من از آدم بدا
        امام حسینو کشتنش آدم بدا تو کربلا
        اماما رو دوس ندارن من اونارو دوس ندارم
        مسافرت اگه برم کربلا پا نمی ذارم
        چون كه آخه داعشيا هرکی بره می زننش
        اونو مثل امام حسین مي برن و می کشنش 
        شهید حسین مولا حسين 
        شهید کربلا حسین 
        من:
        عزيز من بلبل من نوگل من تورو خدا
        خيلي قوي هستي حسابي قهرماني بخدا
        نباس بترسیم آخه ما بایس بجنگيم با اونا
        بیرون کنیم آدم بدا رو از عراق و سوريا 
        بعدش به آقا ما بگیم
        خیلی خیلی دوسِت داریم
        *     *     * 
        پريا:
        شهید حسین مولا حسين
        شهید کربلا حسین
        دوسِت دارم امام حسین
        به کربلات میام حسین
        کربلا نور عینمه
        شهر امام حسینمه
        کربلا رو دوسش دارم
        حسین به پابوسش میرم[1 

        [1] . ديشب نوه ام پریا (چارساله) می خواند: شهید کربلا حسین. گفتم کربلا چه  جور جائیه؟ گفت یه جای خیلی بد. با تعجب پرسیدم چرا؟ گفت چون اونجا آدمای خیلی بد امام حسینو شهید کردن. من اگه مسافرت برم اونجا نمیرم. من در برابر این منطقش فقط سکوت کردم. باخود گفتم این ذوق سیالی که توانسته اين چنين به امر انتزاعی پی ببره باید آن را هدایت کرد و دستشو گرفت. بعد به نظرم آمد که شهید کربلا را باید تداوم بخشید و خوابیدم در رؤیا بود که دیدم با خود این ترنم های کودکانه را زمزمه می کنم. 
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1