مهمان یار

اگر جان بی تو باشد جان من بی جان بی جان است......... ....... ............ اگر در دل نباشی ملک دل بی شاه و سلطان است........ ....... ......... فدایت میکنم دل را به قربانت هزاران جان......... ........ ....... که جان و دل فدا کردن برایم اصل ایمان است....... ....... ........ شفای در د مشتاقان شرابی باشد از دلبر....... ....... ......... بنوشان جرعه ای من را که دل محتاج درمان است....... ........ ........... یکی میلافد از دنیا یکی میترسد از اخری........ ........ ........ ولی امید و عشق من لقای یار پنهان است...... ........ .......... نه دلبر را منم موسی نه داوودم نه آن عیسی...... ....... ......... من اسماعیل او باشم که جانم پاک قربان است...... ....... ......... حدیث عشق پاکم با تمام گوش ها قهر است......... ......... ........... مثال عشق پاک من فقط خورشید سوزان است........ ........ ......... کفایت میکند من را شهادت چون که میدانم........ ........ ......... شهید است آنکه با شادی کنار یار مهمان است.......... .......... .............. یمانی نیست یاقوتم ولی در سینه ی چاکم......... .......... .......... دلی دارم مثال دُر که در آن عشق سلطان است.......... ........... .............. منم عاشق چه میدانی تو ای پروانه از شمعی......... ......... .......... که ما را سوخت امّا از محیط چشم پنهان است...... .......... ...................... نکته:موشح یعنی اینکه حرف اول مصرع های اول را باید جدا کرده و با هم جمع کرده تا نام یا مقصود شاعر که در شعر مخفی میباشد هویدا میشود.