مه دی تا کو مه بکیشین ، قصه بارینه سرم
__________________________________________________
برگردان فارسی :
*** خرمن کوچک خوابم پریشان و آشفته شده چون تو گردباد نصیبم کرده ای .بعد از تو زیر پا له شده ام ، فکر میکنم مرده ام .
***پای پیاده و پر از فراز و نشیب و با این همه تلاش و کوشش بی خودی ،پیج و خسته مانده ام و پاس سفرم لنگ شده است .
***دستپاچگی و آشفتگی به خیالم افتاده است ،شادی از دلم قهر کرده و دلگیر است .بخاطر همین همیشه اندوهبار و غمگینم که بدون نفس هایت پریشان و پکرم .
***سرزمین و زادگاهم خالی از سکنه شده است ،وقتی برای سرگرمی و تفریح نمانده است ، مثل جنازه ای بی سر مانده ام ،بی تو مدام در به در و آواره ام .
***کرکس های لاشخور بخت سیاهم ، دور چشممهایم پیچیده اند و می چرخند ، دیگر میخواهی مرا تا کجا ببری و چقدر حرف مردم را پشت سرم بشنوم .
___________________________________________________
***
دوستان عذرخواهی میکنم بابت برگردان دست و پا شکسته ی شعر محلی ام ...
هیچ ترجمه ای نمی تواند احساس واقعی شعر را نشان دهد...
______________________________________________________
این شعر تقدیمی ست به حضور ارزشمند و صادقانه ی شاعر خوب کورد زبان ، برادر ادیبم :
آقای رضـــــــــــــــا نظری