کاشکـــی در کشــور مــــا خــطّ و خـط بازی نبود
این همـــه خودمحـــوری همــــــراه تکتازی نبود
متّهـم کــــردن ، جســـارت ، افتـــرا ، تهمت زدن
گـربـه رقصاندن ، اهـــانت ، فحش ، غمّازی نبود
پلّــــه پلّــــه تــــا مــلاقـــات خـــــــدای زور و زر
نـــردبــــانی مثل عنـــوانهای احــــــــرازی نبود
ایــــن قرائتهــــای گوناگون کـه از دیـن می کنند
کاشکی ایـن قــــدر همـــراهش بـــدآوازی نبود
آن کـــه می لافــد : منــم طاووس علّیّین شده
پیش از ایــن حتی بــه قـــدر مــرغ پروازی نبود
جمله استـــدلالهای ایـن جنـــــاح و آن جنــــاح
خــــوب کردم گـــوش غیر از قصه پردازی نبود
درچنین جوّی که هرکس ســـازخود را می زند
خوش به حال آنکه جزدرفکر«خودسازی» نبود
می تـــوانستیم بـــا هم متحــــد گردیـــم اگـر
چشم وهمچشمی فنامیگشت و لجبازی نبود
بـــا قلم در عصــر اینترنت نمی ســازد چمـاق
گــــر چــه زاوّل نیــز اسباب سرافــرازی نبود
دیگران کردند سطح فکر خـود بــا جـت قیاس
مال مـــــا امـــا بــه مقیــاس موتورگازی نبود
پست و عنوانی اگر می داشت تـوی مملکت
«شاطر» مـــــا نیز هــرگــز فکر طنّازی نبود.