خواب های بیداری

قایق شعرهایت را میخواهم سهراب
مرا سفری رویایی در پیش است
سوار میشوم بر جادوی خیال
از کنار برکه های خشک رد خواهم شد و
دور میشوم از باتلاق ها
تا پایان تمام دریاها پارو خواهم زد و
لنگر خواهم انداخت کنار ساحل آرامش
و با قلمی از رنگ سفید
دفتری از ترانه های شاد خواهم نوشت
مینویسم عاشقانه با بیانی صادقانه
 دوست دارم آنجا
عمر خوشبختی دل ها
چون خواب پروانه ها کوتاه نباشد و
سوختن شمع در فراق یار
غزلی از یاد رفته نباشد  و
دیگر اینکه
بوی ماهی مرده ندهد زندگی و
سهم آدمها از دریا فقط آب شور نباشد
بیدار شو مسافر خواب های بیداری
اینجا زمین است
برای رفتن به آن سرزمین
باید بر بال فرشتگان سوارشد ..
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)