بنشینم و صبر پیش گیرم . نقیضه

ای آنکه جدایی ات شعار است
این با دل ما بگو چه کار است ؟

ماوصل کنیم و تو ، ولی فصل
فارغ ز غمی مگر ، تو در اصل

خیری نبوًد ، در این جدایی
بهتر که کنی ، تو آشنایی

در حسرت دیدار تو هر روز
دشوارتر حال من ز دیروز

ماندم که تو از چه این چنینی
از شهر فرنگی یا که چینی ؟

این رسم نبوده هیچ در ما
مشکل شده حل این معما

گر چاره خوش ندارد این حال
هرگز نشود مرا خوش ، احوال

این میوه که میخوری تو ، کال است
دلشاد شدن ز تو محال است

بنشینم و صبر پیش گیرم
چسب اهو یا سریش گیرم