نسیم سحری

        نسیم سحری

 ای نسیم سحرامروز چه بر دل داری

که در این وادی خاموش تو منزل داری

چه خبرازچه که چون موج خروشان آیی

 بهر این غم زدگان لب ساحل داری

آسمان گفت پریشان شده احوال زمین

تو چرا این همه اندیشه باطل داری

شعله آتش ویرانه فراگیر شده است

تودراین صحن پراکنده چه حاصل داری

چشم های سیه از کاسه برونند ولی

تودرون خودی ومنظر غافل داری

زمزمه خواب نما بر در میخانه نشست

تو که پیمانه به دستی به چه مایل داری؟