سکوت سرد

به کجای این شبا خیره شدی / که سیاهه همه روزا و شبم / تو به سردی زمستونی ولی / با تو هر لحظه توی تاب و تبم / از کدوم روزنه ی تنگ سکوت / هر نفس اسمتو فریاد بزنم / که صدام دوباره باورت بشه / هردم از عشق تو سر داده منم / تو برام عمیق تر از یه آسمون / تو به وسعت زمینی و زمون / من اسیرم توی این سکوت سرد / تو بیا قصه ی پروازو بخون / من سراغتو تو دریا میگیرم / حتی دنبالت به آسمون میرم / اگه از دنیای من رفتی ، بگو / تا به عشق دیدن تو بمیرم /