برای زایشِ تو در کلام ام
تمام چراغ های شهر را روشن کرده ام.
من در انتهای ریشه های بلوطِ پیر
پاییز را به زانو درآورده ام
تا در مجال امنی از ساقه های رشد
رو به سوی چشم تو
پَر کِشد
روح سرکش ام.
پ ن1:
پرواز ِ من از نقطه ی هبوط ام در عمق چشمانت بود.
پ ن 2:
در ژرفنای محض خلوص ات ،غواصی را می آموزم(رضا نظری)