صدای یار

تو صبرم داده ای ماه فریبا

شکیبایی کنم امروز و فردا

خجالت شد همه این آسمان را

درخشنده بُوَد این ماهِ زیبا

ضمیری برنگنجد در خیالم

نداری تو بَرت مانند و همتا

بهار وبلبل و عطر گُل یاس

چه زودش شد بهشت من برپا

قناری دلم آمد نویدش

صدای تو بُوَد آرام جانها

به شور نغمه ات ره می گشایم

رهت تا بر افق بالای بالا

چنان صیقل زدی چشم و دلم را

بجوشد چشمه ای از سنگ خارا

همه روز و همه شب های عمرش 

نگهبانش تو باش حیّ توانا   

-----------------------------------------  

وقتی گام هایم در کنار گام هایت حرکت می کرد

در زیز هر قدم من برکت و سبزی ارمغان آورد