بی نام

دیشب تو خواب مردنم ..................................... پرنده ها رفته بدن

کوچیک و نازو موندنی..........گونجیشکک خونهء ما   یواشکی دره گوشی به من میگفت

فردا قراره بمیری!!!

هر کی اومد بهش گو...................... من آدم بدی بودم

به گنجیشکا دونه دادم

استخونو به سگ دادم

زنبیل همسایمونو تا در خونه میبرم

به گربه نازنازی همسایمون چشمک ناجور میزنم

دستم پر از گلای کاشتنیست

از نونوایی نون میگیرم نصفشو مادر میبره .....اون نصفشم همسایمون که از حسادتش به همسایه گدا شده هدیه میدم

درخت کاج وآب میدم

صورتمو صفامی دم

عینکمو به چشم زدم دنیا رو تازه تر دیدم

بگو که آدم بدی بودم       چون که دلم گرفته بود..........شعلهء آتیش شده بود

بگو چون که خدا دوسم نداشت

چون با غم همسایمون از بی خیالی

           غصه نداشت

چون که غمش نبود کسی گرسنه بخوابه

چون که دلم گرفت به حال درد مردمش.............. خدا دیگه دوسم نداشت

من آدم بدی بودم