تقدیم تو باد...

به تبلور نگاهت سوگند

به بی قراری نرگس چشمانت

هردم

هر ثانیه

تسبیح گوی مهربانیت هستم

از سقف دلتنگی ام

میچکید باران عشقت

بر دامنم

سجده میکنم به شکرانه بودنت

غنچه حجاب بر میدارد!!

دامنم چه پر گل شده است!!!

من به غایت حظور تو دلبستم

تو بمان

من دلم را اسپند قدومت میکنم

بلابه دور باشد!!

نگاهم را

صدقه راه درازت میکنم

رفع بلا باشد!!

من به بودنت میان تکه دلهایم نیازمندم!!

پ.ن:این بداهه ناچیز وسراسر ایراد تمامن حرف دلم وهر واژه تکه دلم

که تقدیم میکنم به استاد عزیزتراز جانم

جناب سید حاج فکری احمد زاده!

امیدوارم که این بداهه ناچیز قابل وجود ناب ایشان باشد!!