تو یک فرشته ای فقط ، ببخش اشتباه من

نشسته ای اوج دلم ، این دل بی پناه من

که تا ابد جلوه کنی ، چو ماه در نگاه من

  چکیده جای نقطه ها ، نم نم اشک غربتم

بانی این غزل تویی، به غربتم ، گواه من

جلوه ی الماس دلت ، دمیده از نگاه تو

همان که درتواضعت ،شده ست دل بخواه من

تو از فروغ  آن زنی ، که ازدحام آینه ست

همو که درملک ادب ، شده ست پادشاه من

همان که حرمت گچ ، نشسته روی شانه اش

به آب زر نوشته شد ، به تخته ی سیاه من

سر ز افق نمی زند ،ز شرم  زهره  و زحل

چومیزنی سر ز افق ، به عرش شامگاه من

تو سبزه ای ، تو سوسنی ، حاصل جمع آینه

زهره تو ناهید تویی ، توکهکشان تو ماه من

تو را شبیه کرده ام، به گل، به سبزه، آینه

تو یک فرشته ای فقط ، ببخش اشتباه من

دمیده ای بنفشه سان،به نیمه های آذرم

بیا که خوش دمیده ای، به شعر من، به راه من

همیشه دخترم بمان، بمان که شاعری کنم

امید من، نگاه من ،عزیز من، پگاه من

====

از حضور مهرانگیز تک تک عزیزان سپاسگزارم