
حسین امام من تـویی
فروغ ایـزدی به شام من تـویی
همای بختی و نشسته ای به بام من ز لطف
منم اسیـرعشق و دام من تـویی
همه مـرام من تـویی

تـو جلـوه ی حقیقـتی
امیـن دیـن و حـافظ ِ شـریعتی
چراغ راه من تـویی به گاه ظلمت و خطر
حسین تـو کشـتی نجـات امتی
تـو چون نسیـم رحمتی

ره دوام مـن تـویی
امیـد وشـورهرکلام من تـویی
منم خمارعشق و ساقی ام تـویی فقط حسین
شراب معرفت به کام من تـویی
سبـو وجام من تـویی
ضمن تشکـر پیشاپیش از زحمتی کـه استـاد خـوب
و بسیـارعـزیـزم جنـاب ابـوالفضـل بیلـوردی (دادا)
بـرای نقـد و بررسی زلال مـن متقبـل خـواهنـد شـد
به رسم ادب و برای عـرض تشکـر بـداهـه ی زیـر
تقـدیم به قـلب زلال و روح بـلنـد و آسمانی ایشان:
ابــوالـفـضــل ِ بـیـلـــوردی ِ بـا کـمــال
تــویـی خــالــق ِ سـَبـک ِ تـازه زلال
زلالت چــو تــو نغـز و خـوب و بـدیـع
بـُـوَد آیـت ِ حـُســن و لـطف و جمـال
چــو چـشـمـه گــوارا و صـاف و روان
بـه دور از پـلیــدی و مـرگ و زوال
بمــانـد زلال ِ تــو امـــن و امـــان
از آزار ِ بـدخـــواه و رنـج و مــلال
نصیب تـو گـردد ابوالفضل نـامی بـلنـد
کـه بـاشــد بـه از گـوهــر و گنـج ومـال