خیالی گرم

به تاوان کدامین روز سیاه
از روزگار شلاق خورده ام
سالهاست از درد زخمهای پنهان زمانه
روحم را به دوش میکشم
دلگیرم از این همه ابر
دل من تشنه باریدن باران است
از زندگی و پنجره های باز
سهم من خستگی های مداوم نیست
شبی میخواهد دلم
لنگ فکر نکند
به جرم لذت کدام گناه
از چشم ارباب افتاده ام
گران شده اند دیگران
ومن بقولشان اضافه حرف میزنم
این روزها دیگر
نوشته هایم هوای فردا را ندارند
پس از اینهمه دغدغه
دلم خیالی گرم میخواهد ..
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)