همپا

به نام او

وقت خواب است ز من دست بکش

من نه لایق به توی بیدارم

من نه لایقم به شب گریه ی تو

گرچه هر لحظه برای بودنت آه تمنا دارم

وقت خواب است ز من دست بکش

راه ما از سر راه زندگی می گذرد

من که نزدیکتر از تو به توام

دل تو از دل من به سادگی می گذرد

هر که با ظن خودش از من و دل دور شده

حسرت ماندنم هست و پای رفتن در پیش

بی کسی همیشه همراه دل عاشق بود

نه کسی اول راه است نه آخر جز خویش

ای عشق فقط تویی که همپای منی

راه دراز است و مرا نیست توان

روی این سنگ اگر نشسته ام

تنها نگذار و لحظه ای بیش بمان

کاش پرواز نمی دانستم

تا که شاید رفتنم را ماندنم آسان کند

عشق بال پروازم بداده شایدم

رفتنم را رفتنم درمان کند