در جستجوی تو

رفتم به سرکویت، میخانه به میخانه
پوشیده و دزدیده، خمخانه به خمخانه

پرسان به سراغت باز از ساغر و از ساقی
در جام و می و دردش ، پیمانه به پیمانه

بس شوق خیال آرا در پرده وهم آلود
خواندم همه از نامت ، افسانه به افسانه

گفتم گله از زلفت با جام و سبو، دیدم
در جام و سبو صددل، دندانه به دندانه

پیچیده دو صد پیچش در قالب بی جانم
صد ولوله ی خواهش، جانانه به جانانه

آوخ که چه ها دادم، در جستت و در جویت
هر بود و نبودم را ، کاشانه به کاشانه

باشد که رها گردم زین بی خبری سفتن
زین عقل حجاب افزا، دیوانه به دیوانه

تو خویشی و خاموشی، بیهوده چرا جویم..؟
در خویش رهایم کن، بیگانه به بیگانه

علی نیاکوئی لنگرودی