امروز و فردا

غافل از امروزها و نگران فرداهایم                         
غافل از اکنون، پی آرامش فرداهایم

خود میزنم زخم ها بر دل و بر جانم                            
خود باعث دردهایم و دنبال درمانم

دنبال چه ام؟ اکنون را چرا نمی یابم؟                       
بس است فردا، امروز را چرا نمی یابم؟

چشمانم برای همه باز و برای خود کور                           
میهمان خورشیدم و دنبال چشمه ی نور

به فکر فرادها و بی خیال امروزم                              
عمرم گذشت و هنوز حیران فردایم

هر روز نگران جوانی و سپید شد مویم                          
پژمرده شد گل جوانی و زرد شد رویم

امشب هم زندگی نکردم به امید صبح فردا
خسته شدم از تکراری شدن امروز و فردا