خدا خافظ

هرگز یادم نمی رود لحظه خداحافظی تو را

که چقدرنا باورانه بود برای من

اشک امانم نمی داد

و تمام لحظه لحظه ها برایم درد بود و فراق

زندگی بودو سراب

 تو درون من را نمیدانستی که چه میگذرد

باران اشکم را دیدی

 من هرگز نمی توانستم به خودم دلداری بدهم

تمام مدت از خداوند کمک میخواستم

که خدایا آرامم کن و بمن آرامش بده

و به تو گفتم برو خدا به همراهت

و تو رفتی و من ماندم تنهای تنها

روزو شبم را با خاطرات تو سپری میکنم

 از آن روز به بعد چشمانم را به در دوخته ام

 تا شاید از تو خبری بیاید

و همه مدت منتظر تو و نامه تو هستم

می نشینم تا عمرمن سرآید نمیدانم کی برمیگردی

 خدا حافظی خیلی تلخ است

برای پسرم گفتم که 6 ماه پیش رفت خارج از کشور پنجشنه

30 آبان 92 یک نیمه شب برمیگرده