تاوان دلتنگی

زندگی مثل همیشه در جریان است
و روزهای تکراری می آیند ومیروند
هیچکس غم و تنهایی مرا درک نمی کند
وقتی با خودم خلوت میکنم
زود دلتنگ میشوم
و دلتنگی شبیه آتش زیر خاکستر است
درست زمانی که فکر میکنی
همه چیز تمام شده است
خاطرات بیصدا می آیند و
وجودت را آتش میزنند ..
وقتی شب ها
در کوچه های سوت وکور دلم
با روزهای خوش گذشته راه میروم
تلخ می فهمم
آینده را به حسرت دیروز باختم
سوختن با روزهای قدیمی
راه فردا را دور میکند
از وقتی
عشق را به انتظاری بارانی باختم  
عادت کرده ام
رویاهایم را خیس ببینم
گاهی وقت ها
دلتنگی انتهای دلدادگی ست ..
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)