چند عاشقانه ی کوتاه

تو برای من 

بسان قهوه می باشی
تلخ
اما
آرام بخش..

 ***

حادثه هیچ گاه خبر نمی کند...

در حوالی دلم زلزله ای اتفاق افتاد

ویرانگر و عظیم ،

آن لحظه که تو به آن پا گذاشتی.

***
بچه که بودیم
زیبا بازی می کردیم با هم
 حالا نیز زیبا

بازی می کنیم
 اما

برای هم

***
نفس بکش
 هوا را پر کرده ام از دلتنگی هایم
نفس بکش
بگذار ریشه کنم در تو

***
بر روی زمین قدم میزنم
اما
حواسم به هوایی است که تو در آن نفس میکشی.

***
اینجا قلبی شکسته است،
آرام قدم بگذارید که زخمی نشود پای دلتان…

***
هوای فاصله سرد است می دانم
خیالی نیست برو
مدتهاست که از سردی حضورت یخ زده ام.

***
عاشقش بودم اما رفت
تلخ ترین درس زندگی ام را آموختم:
“به آنچه رفتنی است نباید دل بست.”