مشبک

خسته نباشی دلم

عشوه گر با حیا

کان نفس زنده ات
داده "دلمرا" جلا
خفته چو یک قافیه
زلف ِ پریشان پرند
خاطب ِ فرهیخته
نرد ِ خموشی چرا ؟

آه کش آهیان
منظرو ماه جهان
فرض رسیدن رسید!
ساز چرائی درا !

قیچک دل بربکش
آرش تقدیر شو
غم ز جهان برفکن
خاصّه از در درا !

نی ز ره بدعتی
نَز مثل شائبه
کز ره تزویر زد
هستی ی ما را فنا !

با هوسی بربکش
ناخن رگهای دل
حس همه درگیر کن
هستی ما را بقا   :2:  


پ . ن

هیچ از شعر ندانم وباز
به اقرار می نشینم و باز
معترفم که رسمی اگر در رسم الخط می بینید
ابتدا از بلندی ی طبعتان است و دیگر
مجالست با طیف ناب و ، حیات خواب ...   :2:  

از فرصتی که دست دادید کمال امتنان را دارم   :2:  

ندانم به نقد قابل است یا خیر