هم پرواز

 \"هم پرواز\"

 من شناور در تبِ آغوشِ تو

نرم چون گيسوي خوش رنگ خدا

در نسيم خواهش تو مي دويد

رعد و برق عشق داغي بي صدا

دست تو چون پيچك سبزي به ناز

حلقه شد بر شاخه ی بازوي من !

از بهار داغ لب هايت شكفت

صد شكوفه از صدف بر روي من!

پاك شد از ساحل متروك من

دست خط هاي سياه فاصله

چشم هايت بعد از آن آشفتگي

كاشت در من بذر سبز حوصله ...

روح سرگردان و غمناك مرا

حجم سرخ بوسه هايت رام كرد

با نگاه پر فسون و عشوه ساز

 پاي آزاد مرا در دام كرد !

 با دوباره ديدنت دنياي زشت

روبه روي ديدگانم تار شد

جز تو هر چيزي كه ميديدم دگر

سنگ شد بيرنگ شد ديوار شد ...

قفل سنگين غم اين انتظار

باز شد از حرمت اعجاز تو !

بنگر اين مرغ اسير خاك را

گشته اكنون جفت هم پرواز تو !

 عاطفه نوشین داودی

(از کتاب تبسم اهورا )