تو آن اتفاق نادری که ... غزل

غمت در سینه ام ماوا گرفته                                               غم دنیا من تنها گرفته

بیا و در دلم آتش بیفروز                                                 تنور سینه را سرما گرفته

دو مصراع بلند ابروانت,                                               تمام کشورٍ معنا گرفته

شب ٍ پر شور چشمانٍ سیاهت,                                       امید دیدن فردا گرفته

عجب دارم از آن اهوی صیاد                                      که شیر شرزه از صحرا گرفته!

شدی آن ساحل آرام بخشی                                        که موج خسته از دریا گرفته

شگفتا گرچه رویایی است شیرین,                              ز چشمم خواب و رویا را گرفته

تویی آن اتفاق نادری که                                        قرار و صبررا از ما گرفته

در این میخانه,هر کس پا نهاده,                                یقین دارم دل از دنیا گرفته

به پای شوق مثل ٍ مردٍ مجنون,                                  مسیرٍ خانه ی لیلا گرفته