لیک

همسایه ی ما شعر نمی خواند و لیک

قانون و فن زلال می داند و لیک

از حرف و هجای من خوشش می آید

بنوشتن اینگونه نمی تاند و لیک

خواهد همه شب کتاب اشعار مرا

با دیده ورق ورق بگرداند و لیک

از بیم حسادت دو سه حاجی نما

دروازه به روی خویش پوشاند و لیک

یک شاعرکِ حسودکِ کبراندیش

من را ز یکی \"بلاگ\" می راند و لیک

فردای جهانِ شعر نه ما و نه او

بیت و غزل و زلال می ماند و لیک