بیغوله

کنج بیغوله اسیرم روزی صد دفه میمیرم

دل شده واله و شیدا چی بوده بگو تقصیرم ؟

قفل سلولم بشکن ندارم من دیگه طاقت

خستم از زندونه تاریک میخوام آخه پر بگیرم

همیشه راز دلم رو میگم با ماه و ستاره

نمیخام دنیارو دیگه من از این دنیاتون سیرم

لحظه ها برام ببین تو میدونی یه عمرحالا ؟

بشکنم آینه ها رو تا نبینم که تصویرم

میخوام از جهنمی که میسوزم زدست این دل

برم جایی که نباشم چرا در غل و زنجیرم ؟

که تمومه لحظه هام رو میگیره این دل بهونه 

با دل دیوونه هردم کنج ویرونه اسیرم

همیشه زار میزنه این دل مجنون تو (عرفان)

انتقامم رو از این دل آخرش که من میگیرم