فریاد التماس

((فرياد التماس))
يادت رفيق دل شـد ،در حجم بی قراری
با بوی نرگست شـد ، غم ها ز دل فراری
 
جان از شميم نابت ، در گوش دل بخواند
تصنيف راز بودن ، با نغـمه اي بهـاری
 
دسـتم به دامنت شـد ،تا كام دل بر آيد
اي چشـم احتياجم ، در آســمان ياری
 
چشمم به خون نشيند،ازهجرت ای نگارم
بنشان ز خاك پايت،بر چشم من غباری
 
فـرياد التـماسـم ، از انتـهای غـربت
پيچد ميـان شــهری،از كوچه نـداری
 
اي جايگاه امنم ، كی می كشی ز احسـان
با دست مهربانت ،بـر گرد من حصـاری
 
در دام انتظارت،اينك«رهـا» اسير است
آيا تو می پذيری ،ماننـد من شـكاری؟
 
بهروز رها