سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 3 بهمن 1403
    23 رجب 1446
      Wednesday 22 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می‌توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی‌ها را تکرار کرد. برتراند راسل

        چهارشنبه ۳ بهمن

        نژاد من

        شعری از

        بیژن آریایی(آریا)

        از دفتر برگی از تاریخ نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۲ ۰۳:۲۲ شماره ثبت ۱۶۵۵۷
          بازدید : ۶۲۵   |    نظرات : ۲۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر بیژن آریایی(آریا)

        پیشکش مردم خوب ایران به ویژه لُر زبانان باد -------------------------------------------------- به نام خدایی که لُر آفرید که لُر را هم آغوش دُر آفرید به دادش همه غیرت و سادگی که سینه پُر از عشق و دلداگی ز بهر وطن او دهد جان خویش که جز جان ندارد به انبان خویش پرستد وطن لُر چو بعد از خدا کَُنَد ریشه دشمن از بُن جدا نژادش بود لُر ز اقوام ماد ز قومی که باشد چو نیکو نهاد بُوَد ساده ونیست در او دغل بگیرد ز عشق، دوستان را بغل دهد دست مردی چو لُر بر کسی نبینی ز لُر بی وفایی و یا ناکسی نداند چه باشد دروغ و جفا ولیکن درونش پر است از وفا چنان ساده و پر ز بی رنگی اند جوانان زبهر وطن جملگی جنگی اند بود ساکن کوه و دشت و در آن بماند لُر ُ از رنگ و بوی زمان بسی تاختند بر وطن دشمنان نفوذی نکردند به لُر بد خو اهریمنان همان شاه تیمور که آمد پدید ز دستان لُر ضربه ای خورد شدید بگفتا که ای کاش درون سپاه از این مردمان داشتند جایگاه سراسر جهان رُفتمی با شتاب نجنبد به دل قطره ایم از آب شکستی به دادش اتابک که آن درون کتابش نوشت آدم اکنون بدان که مردان جنگی،دلاور،همه پُر جگر تحمل ندارند که بینند چو شاهی دگر ز اعراب بی مایه و بی هنر دماری در آورده اند سر به سر بزرگان،خوانین،همه با نژاد به مانند آنان کجا مام زاد؟ شکستی به تازی بدادست لُر ز دست لُران تازیان سینه پُر خدایم بداند،که من در پی آن نی ام نژادم به رخ بر کشم،چون بدانم چی ام ------------------------------------------------------------- دوستان خدا می داند که دنبال نژاد پرستی نیستم اما هر کس که می خواهد در این دنیا زندگی کند باید بر سر دو پایه بماند.1-نژاد2-زادگاه. خوش باشید
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4