دوشنبه ۳ دی
اردیبهشت میمند شعری از علی صمدی
از دفتر بهترینم باش نوع شعر دلنوشته
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۲ ۰۱:۵۳ شماره ثبت ۱۵۷۵۵
بازدید : ۱۱۰۳ | نظرات : ۴۲
|
|
بهشتی را به اردی داد پیوند
دلم را برد سوی شهر میمند
به شادی راهها پیمودم از جان
به سوی پادنا در چشمه ساران
به سبزی سبزه ها را پند میداد
هوایش جان و دل پیوند میداد
به باغش نسترن درشور بودست
ز شهرش نا امیدی دور بودست
هوایش پر ز آوازی دل انگیز
که غوغا میکند در صبح پاییز
تمام مردمانش مست عشقند
نسیمی سبز در پیوست عشقند
سکوتش روح افزا باورش نیز
صدای مرغ خرمایی پرش نیز
صفای باغ و بستانش پر از راز
پر از پروانه های غرق پرواز
به ازگیلش که طعمی ناب میداد
چه شوقی در دهانم تاب میداد
نسیمش مثل بوی نسترن بود
برای خاطرم چون پیرهن بود
من اما غرق در شوقی غزلپوش
شدم مهمان دلجویی غزلنوش
دلش چون خانه اش سرشار از مهر
نگاهش مثل احساسش پر از شعر
نمیدانم سفر رفتم به میمند
و یا در خانه ام گردیده دربند
که تا الان نرفت از خاطرم هیچ
تقاطع های تنگ پیچ در پیچ
هنوزم عطر لبخندش به دل هست
هنوزم یاد میمندش به دل هست
علی صمدی تابستان 91
خدا توفیق داد و یه سفر رفتم میمند و مهمان آقای دلجویی بودم. جاتون خالی بود
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.