تقدیر

به نام او

کاش می شد هر شب این تن به تو درگیر کنم

هجر شب گیر به صد حلقه و زنجیر کنم

بر سر وعده کشم من نرسیدن ای کاش

خودم اما نرسم این دفعه را دیر کنم

قرعه امشب به رخ ماه فتاده شاید

در نگاهش رخ مهتاب تو تصویر کنم

گر وصال رخ تو باز مُوَصَل گردد

تا سحر از شب و آغوش تو تقریر کنم

مردم و زنده شدم، زنده شدن مردن بود

این خودم خواسته ام آن به که تدبیر کنم

گر به چشمم برسد چشم زبان بند و خموش

بی امان تمام اجزاء وجود در آن دو تکثیر کنم

گر فلک خواست ببندد ره دیدار تو را

گوی چوگان فلک در بم و هم زیر کنم

در به در گشتم و تکرار تو را می جویم

گر وصالت بدهد جان پر تقصیر کنم

کو نصیحت شنود این دل مجنون خراب

کاش راضی شود و اندکی توفیر کنم

رعیت عشق خبردار ز قهرت نشده

تا به کی قهر تو را دروغ و تذویر کنم

چون که راضی بشوی از من آلوده گناه

تن خود همسفر بستر تقدیر کنم

فعلن ...     17/2/89-10/2/89