پرتوخورشید خزان

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر غریب

آخرین اشعار ناب غریب

پرتو خورشید خزان منم آن پرتو خورشید خزان که به چشمان سحر می مانم از پس پرده ی موّاج افق رنگ زرد همه را می خوانم با نوای دل دیوانه ی خود همچو یک نای شُبان می نالم سنگ ظلمی که مرا کرد نشان بشکستم پر و من بی بالم از پس شاخه ی غمگین حیات کاش غوغای مرا می دیدند از دل غم زده ی این بستان گلِ اندوه مرا می چیدند من به آن برگ خزان می مانم که دلش زردو پر از تشویش است رود خاموش پرِ ساحل کور که ز کم آبی خود دل ریش است دلِ این باغچه ی خانه ی من چه ستم ها که ندیدست از باد همچو مرغی که اسیر قفس است هر دم او ناله کند از صیّاد من "غریبم"دل غربت زده ام مزّه ی خوبی ولطفی نچشید بر من خسته دل زخمی زار یک دل از یحر محبّت نتپید

۰

شاعر درخواست نقد دارد