موهاتو بریز رو شونه

موهاتو بریز رو شونه که دل از غصه نگیره وقتی موی تو رها شه دل عاشق نمیمیره موهاتو بریز رو شونه که دل از غصه رها شه موها رو نبند که سینه یه وقت محتاج ِ هوا شه ! موهاتو بریز رو شونه که قشنگی نره از یاد موها رو نبند که دنیا بشه از قشنگی آباد مثِ برگ های درختی منو با موهات بپوشون وقتی باد میوزه بر تو منو دور خود بگردون مثِ چتری از گل یاس باز کن این موی قشنگ و قفس ِ سینه رو بشکاف بپَرون این دل تنگ و ! موهاتو بریز رو شونه که قشنگی نره از یاد موها رو نبند که دنیا بشه از قشنگی آباد ! روی ِ موج ِ نرم ِ موهات منو میبری به گردش مرسی از اینهمه لذت! مرسی از اینهمه چرخش! موی ِ باز و بوی جنگل روی ناز و دشت و صحرا مرسی از طبیعت ِ تو! مرسی ای همیشه رویا ! موهاتو بریز رو شونه که قشنگی نره از یاد موها رو نبند که دنیا بشه از قشنگی آباد