بوسه خدا

دیگر چه مانده باقی از طمطراق ساقی
در وادی تموری دل نغمه های راغی 
آندم که پا نهادم در هستی خدایان
آنجا شکسته جامی اینجا بریده طاقی
هر شب به یاد یاری یادی به یادگاری 
یکدم به شام کرکس یکدم به سوت ساری
در پینه گاه خلقت عارف صفا نبیند
همچون نشیط سامی در سایه سار خاری
بنشین و خوش بیندیش بر پلکان کاتی
روزی به رقص رخشی روزی به مکر خاتی
این کفتر نکوبار برچیده آشیان را
هم از نهار گرمی هم از صبوح شاتی



طمطراق بمعنای شکوه و جلال
تمور در اینجا بمعنای داغ و گدازنده
راغی نوعی پرنده پرسر و صدا
پینه گاه لغتی ابتکاری بمعنای آنجا که بسیار کار کنند بی ثمر
نشیط  اشاره به شخصی که منزلگهی ساخت و آنرا ناتمام گذارد و هرگز بدانجا باز نگشت  در مصرع سایه سار خاری  او را بدین گونه توصیف کردم
کاتی در زبانی طبری بمعنای نردبان   پلکان کاتی اشاره به پله های نردبان دارد
خاتی بمعنای سخت فریبنده  آنرا در مقابل رخشنده برای تضاد بکار بردم
کفتر نکوبار  گونه ای کبوتر که به تعبیر همگان زیباترین کبوتر و البته دست نیافتنی ترین آنهاست
شاتی بمعنای سرد   صبوح شاتی یعنی سپیده دم خنک