جنگ

درود. بسیار زیبا. من دهه هفتادی هستم اما نسل های پیشین همواره از تروما و درد خاطرات جنگ برایم میگویند خصوصا اینکه ما استان مرزی هستیم (کرمانشاه).
با خاطرات جنگ به سر می برم هنوز
این خاطره ز کودکی در جان من به جاست

این درد جنگ دردی است که در جان همه است خصوصا نسل ما ولی انگار در بخشی از وجودمان سعی در دفن آن داریم تا بتوانیم امید زندگی را از سر بگیریم ... از طرفی وقتی می خوانم ناخودآگاه به دهه شصت و دوران آن بر می گردم که البته در کنار خاطرات تلخ و سنگین خوبی هایی در میان آن بود که از مهم ترینش عزت نفس ، امید ، پاکدامنی و یک دست تر بودن جامعه و طبقاتی نشدن آن بود .... بعد وقتی می بینم بر خاکستر جنگ چه سرمایه داری نوینی علم شد که این بار اختلاف را روز به روز بیشتر دامن می زند دلم می گیرد

درود زیباست

سلام
موضوع زیباست

ولی به نظرم مشکل وزن داره
با احترام