کوه نورد و. قله.

درود استاد عزیز .
عرضم به خدمت شما که ...
کوه نوردان معمولا منور در کوله شان دارند معمولا بسته هایش شش تایی هستند .
کوه نورد منور اول را روشن کرد امید داشت کسی به کمکش بیاید
ولی با خاموش شدن منور اول امید
به نجاتش را کم رنگ تر میدید .
.منور دوم را روشن کرد ...
و باز هم مثل دفعه قبل کسی به کمکش نیامد .
ناگهان فکری به ذهنش رسید ...
و این بار دو منور را با هم روشن کرد تا از فاصله دور دیده شود
این بار ...... یکی از مردم ده که چند کیلومتر با او فاصله داشت نور قرمز رنگی میبیند ....
و به کمک چند روستایی دیگر به کمک کوه نورد می آیند ...

کوه نورد خوش شانس ما ...به این ترتیب نجات پیدا میکند .




موفق باشید

درود استاد عزیز
"گفت پیغمبر به آواز بلند
با توکل زانوی اشتر ببند"

درود برشما جناب فتحی عزیز
جالب بود
ما دراون شرایط گیرنکردیم ولی به نظرم باید بگیره یه جای دنج بخوابه صبح رابیفته ...

درود بیکران استاد فتحی عزیز

اگر تجهیزات شخصی جوابگو نباشد
بهترین کار در شرایط فوق
حفر یک نقب در دل برف است

سلامت باشید

درود استاد
پیشنهاد من این است اگرنجات پیدا کرد دیگر کوه نوردی نرود

درود بر شما جناب استاد فتحی عزیز

درودتان استاد تختی ارجمند🎉🕊️🪴🙏🌟

اگر منطقی بررسی کنیم قطعا بستگی دارد در کدام کشور این رویداد رخ دهد با امکانات حاضر در کشور فوت ایشان قطعی ست اما در اکثر بلاد کفر با توجه به تجهیزات کامل اعم از امداد هوایی،سیگنال یاب که در کوله ی تمام کوهنوردان اجباریست،موبایل ماهواره ای،منور،نارنجک دود زا و.....امکان نجات بسیار بالاست.🌹🌹

عالی،رفیع،زیبا،قلمتان پیوسته رقصان و نویسا،دستمریزاد🤞🤞🌻🙏👏🌲🌳🌵🪴🍀☘️🍃🌿🌱🌾🍂🍁🌼💐💮🌸🌷🌺🥀🌹🏵️🌴

شاعر واستادگرامی
با عرض ارادت
قلمتان توانا
شادیتان بر قرار
همیشه سالم
مانندهمیشه بسیارزیبا سرودی بود
لذت بردم

سلام و عرض ادب
سپاس از یندسوال قابل تامل
اولا اون شعر اولش زیبا بود
دوما اطلاعات کوهنوردی کمه
ولیکن نظرات استادان عزیز سایت فک کنم نقطه ی کور رو روشن کنه وپاسخ رو برسونه
فک کنم اگه وسیله رو حفظ کرده شاید بتونه آتیشی روشن کنه وخودش رو گرم نگه داره ودرضمن ممکنه دودش همراهان یا اشخاصی رو به اون منطقه بکشونه و به محل بیان یا وسایل آتش زای که داره مثل منور هرچی
اگه دسترسی داره به شبکه همراه با۱۲۵ تماس بگیره که احتمال آنتن دهی کمه
قابل تامل بود
سپاس

درودتان ادیب گرامی
بسیار تفکر برانگیز
در خاطر دارم در سال1399 اواخر مهر، تصمیم گرفتیم در یک گروه پنج نفره با اساتید ارجمند دوست و همسرم عازم کوهنوردی شویم
البته کوهنوردی حرفه ای ملزم به نداشتن هیچ گونه اضافه وزن
و عضلات حرکتی ورزیده است که به مفاصل فشار و اسیب وارد نشود
بر حسب اتفاق کوهستانهای منطقه ای را که شادروان رئیسی دران از دنیا رفتند انتخاب دوستان بود!!
به هر ترتیب نزدیک به ساعت سه عصر پاییز بود، که ناگهان آسمان مانند نیمه شب تیره شد و بعد باد و بارش بسیار شدید باران که تبدیل به برف میشد
و ما بیسیم هم نداشتیم غیر از یکی از بزرگواران که ان هم گویا خراب بود!!
.. حرفه ای نبودیم و دوستان میانسال هم بودند
پیش ازان با خود فکر میکردم اگر فردی از کرونا جان به در ببرد بسیار خوش شانس است
در ان حال، اما در مناظر دره هایی که عجب ادمی را در هم میشکند و انسان را در پیشگاه خویش و پروردگار بسیار خرد نشان میدهد، تنها کاری که از دست کمترین ساخته بود،
چند دعا و ایاتی بود که از حفظ میخواندم
به هر ترتیب، نزدیک به نه شب،ما توسط چند بومی گرامی به پناهگاهی کوهستانی رفتیم و..
گاه ریسک پذیری برای جوانترها خیلی شیرین است، در میانسالی اما چنین نیست.
هماره نویسان و شادزی
با مهر

🌸🌷🌸🌷

عرض ادب و احترام استاد بانو ارجمند بانو طالب زاده
بزرگوار

تشکر و سپاس از حضور انورتان

ممنونم از سرگذشت جالب وشنیدنی که بسیار تامل
برانگیز و زیبا بود واقعا آمو زنده هم بود .ممنونم

درود. بسیار هم جالب.
راستش من ایده ای ندارم متاسفانه چیزی از کوهنوردی نمیدانم اما خب اگر سر جایش بماند احتمال خطر بالاست. از طرفی اگر راهی برای تماس با امداد باشد باید انجام دهد وگرنه حرکت به سمت پایین تنها راه است.

درود بر شما
نظری ندارم عذرخواهی میکنم

سلام و عرض ارادت استاد فتحی عزیز
به نظرم باید تا روشن شدن هوا صبر کند و به نحوی با امکاناتی که در اختیار دارد خودش را گرم نگه دارد

درود بر شما
به دیواره ی کوه چسبید و به دنبال شکاف یا پناه صخره ای گشت و اندکی بعد خود را در شکافی نه چندان بزرگ یافت ، کیسه ی خواب را از کوله پشتی بیرون آورد، خوشبختانه هنوز لباس گرم و کلاه و دستکش به همراه داست تا شب را به صبح برساند
چشمانش را بست و آرام به خواب رفت که صدایی در گوشش پیچید ؛اینجاست ، خدارو شکر هنوز زنده ست ....

خدا را هزاران مرتبه شکر که داستان نویسی نمیدانم