سنی تاپمام اورگیمده نه گیتی ده نه عالمده
هایاندا آختاریم آخر کی حیران اولمیشام منده
سنون عشقون منی چالمیش بیلینمز دردلره سالمیش
کونول هجروندان اوت آلمیش کی گیزلین یانمیشام منده
جمالون آلمیش هرزادیم اوجالمیش آه و فریادیم
یادیمنان چئخدیریپ آدیم کی ایتگین قالمیشام منده
جگر مهرونلا قان اولمیش کونول باغیم خزان اولمیش
گوزیمنن یاش روان اولمیش بولوط تک دولمیشام منده
فراقون قلبیمی داغلار یارار باغریم باشین چاغلار
کونول عشقوندا قان آغلار پریشان اولمیشام منده
امیدیم سنسن ای یاریم کی تک سنسن هواداریم
الیم توت قوزا دلداریم غموندان سولمیشام منده
(۱۴۳//۱۴۰۳/۰۳/۱۵)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
نمی یابم تورا در دل، نه در عالم نه درگیتی
کجا جویم تورا آخر، منِ حیران نمی دانم
عشق تو مرا خُرد کرده و به دردهای ناشناخته گرفتارم کرده
دلم از هجر تو آتش گرفته و پنهانی دارد میسوزد
زیباییِ جمالت همه چیزم را گرفته و آه و فریادم بلند شده است
که اسمم را از یادم برده و بی نام ونشان مانده ام
جگرم از محبّتِ تو خون شده وباغِ دلم خزان گشته است
از چشمهایم اشک جاری میشود مثلِ ابرهای باران آور پُر شده ام
فراقِ تو دلم را داغ می زند جگرم را تکه تکه کرده ازبین می برد
دل از عشقِ تو خون گریه می کند و من هم ناراحت و پریشان شده ام
امید من تو هستی ای یارم فقط تنها هوادارِ من تو هستی
دستم را بگیر بلندم کُن ای دلدارم از غمِ تو من هم پژمرده شده ام
کار هنرمندانه و جالبی است