برهان

سلام

که دیده دیده‌ام از دوریَت پریشان نیست؟
همان گام اول که در دو معنا خودنمایی می کند که با تاملی که را در معنای قدمایی ترش می یابیم
مو معمولا پریشان و در اینجا چشم
پریشانی چشم به چه نحو است؟
گریان؟ سرخ رو؟ از این سو بدان سو در جست و جو؟
فتحه به نظر لازم نمی آید
ایضا علامت سوال

اگرچه حال مرا احتیاج برهان نیست
يَا مَنْ دَلَّ عَلَى ذَاتِهِ بِذَاتِهِ
حال حال صدیقین شده است اما حال حال دیگری است
برهان گوشه چشمی به برهان فعل امر رهاندن نیز دارد

به شه‌نشین تنم عشق و خون فراوان است
امان از اعراب
شه نشین قلب؟
به به چه مکانی که در دل خون عشق را به صحنه آورده
رقص و جولان بر سر میدان کنند
رقص اندر خون خود مردان کنند
چون رهند از دست خود دستی زنند
چون جهند از نقص خود رقصی کنند

چه سود تا تو نباشی جنون و جریان نیست
اثر را مزین کردن به حالات مختلف کلام می تواند به ارتقای ادبی و هنری منجر گردد
در اینجا وقفه بعد از سود باشد یا نباشد تفاوت معنا پدید می آورد تفاوت ظرایف معنایی نسخه ی برادر عزیزیان با نسخه ما با خود سروران البته با ذکر این نکته که نسخه ما جامع هر دو نسخ است
لف و نشر را ظاهرا شاهدیم
جنون هست یا نیست این است مسئله
چون می توان فعل است را بعد از جنون محذوف گرفت
و نیز می توان هر دو را یک کاسه کرد

طراوتی که در این عاشقانه می‌بینی
به روح قطره‌ی باران و برگ ریحان نیست
به روح هم می تواند سوگند باشد و هم در معنای روح لیک چون روح متداول را علی الظاهر باران و ریحان ندارند مجبوریم روح را روح دیگری در اینجا بدانیم لیک در عالم شعر روح به آن معنا هم توان به کار برد
گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود
بله ما هم از این کارها بکنیم چه شود

چنان بهار خیالت شکوفه باران است
که جز سیاحت بادام چشمت امکان نیست

روا نبود بدهکار جان خود باشم
تنی که در طلبت تب ندارد انسان نیست

همیشه محشر چشمان سرکشت هوس است*
که در قیامت حسنت هراس تاوان نیست

هنوز فکر نگاهی که داشتی دارم
نگو که: \" خاطرت آرام، خاطرم آن نیست!\"

بیا که بازی چوگان عقل و عشق اینجاست
هزار ضربه به دل خورد و میل پایان نیست

برای آنکه نفس می‌کشد هوای تو را
کشیدن نفسی بی‌حضورت آسان نیست

مباد وعده دیدارمان به سال دگر
دوازده نفسش بگذرد مرا جان نیست

سیاوش
۱۶ فروردین ۳