ایل و تبارم

بیا غمخوار دیرین یاد کن ایل و تبارم را

بگردان روزگارم،،فال و احوالِ دیارم را

بیا شادی بیاور غم فزون از حد شد و ماندِه

ز دشت سینه ام بگذر ببین صبر و قرارم را

غبار از سینه ی تنگم دمی بردار محبوبم

شفا بر جسم بیمارم دوا کن حال زارم را

شبی در فکر دیدارِ تو بودم اشک ِ هجرانم

به روی گونه ام غلتید و دادم اعتبارم را

همیشِه یار،،یارِ غار و هم دلدار باید بود

و عاشق تر بماند تا بخواهم من نگارم را

#فریبا_م
1402/6/16